به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از رمزارز نیوز، با اوجگیری بحران ناترازی برق در کشور، وزارت نیرو بار دیگر صنعت استخراج رمزارز (ماینینگ) را متهم به ایجاد این بحران کرده است. این ادعا با واکنش شدید کارگروه استخراج رمزارز انجمن بلاکچین ایران مواجه شده که آن را بیاساس، بدون پشتوانه آماری و موجب تشویش […]
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از رمزارز نیوز، با اوجگیری بحران ناترازی برق در کشور، وزارت نیرو بار دیگر صنعت استخراج رمزارز (ماینینگ) را متهم به ایجاد این بحران کرده است. این ادعا با واکنش شدید کارگروه استخراج رمزارز انجمن بلاکچین ایران مواجه شده که آن را بیاساس، بدون پشتوانه آماری و موجب تشویش افکار عمومی دانسته است.
بر اساس آمار خود وزارت نیرو، میزان کمبود برق کشور حدود ۲۷ هزار مگاوات است؛ عددی بسیار فراتر از مصرف ماینینگ در کشور.
کارشناسان معتقدند نسبت دادن تمام بحران برق به ماینینگ، گمراهکننده و فرافکنانه است و تنها به تضعیف سرمایهگذاری رسمی، سلب اعتماد عمومی و تعطیلی واحدهای مجاز ماینینگ منجر شده است.
ماینینگ در اقتصاد تحریمی ایران میتوانست سالانه حدود ۶ هزار میلیارد تومان درآمد و ۵ هزار شغل مستقیم برای متخصصان حوزه برق و IT ایجاد کند. اما با محدودسازیهای شدید و بدون ارائه جایگزین یا راهکار، این فرصتها از بین رفتند. اگر سیاستگذاران به جای برخورد سلبی، اجازه احداث نیروگاه توسط ماینرها، استفاده از گاز فلر یا راهاندازی نیروگاههای متروکه را میدادند، اکنون بخشی از ناترازی برق حل شده بود.
از اواخر اردیبهشت، ماینرهای قانونی به طور کامل خاموش هستند. حتی ماینرهای خانگی نیز داوطلبانه فعالیت خود را متوقف کردهاند. با این حال، کشور همچنان با خاموشیهای گسترده روبهروست. این نشان میدهد که ماینینگ دلیل اصلی بحران نیست، بلکه دلایل عمیقتری وجود دارد.
کارشناسان صنعت برق ۷ عامل اصلی برای ناترازی برق کشور معرفی میکنند:
حدود ۶ هزار مگاوات برق (معادل مصرف تهران) در شبکه توزیع از بین میرود. این رقم، بسیار بیشتر از اتلاف در کشورهای پیشرفته است.
نیروگاههای حرارتی کشور راندمانی زیر ۴۰٪ دارند و سالهاست محل مناقشه بین وزارت نیرو و نفت هستند.
رشد جمعیت ناشی از حضور مهاجران بدون پیشبینی و برنامهریزی باعث افزایش مصرف برق شده است، بدون آنکه وزارت نیرو برای آن چارهاندیشی کند.
بدهی ۱۵۰ هزار میلیارد تومانی این وزارتخانه به بخش خصوصی مانع جدی سرمایهگذاری در حوزه برق شده است.
قوانین فعلی موجب عرضه لوازم خانگی پرمصرف داخلی شده که در عمل، مونتاژ خارجی هستند. این سیاست، مصرف برق کشور را تا ۲۰٪ افزایش داده است.
با وجود ظرفیت بالا، ایران تنها ۱۵۰۰ مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر دارد؛ بسیار کمتر از کشورهایی مانند ترکیه و امارات با جمعیت مشابه یا کمتر.
وزارت نیرو اقدام موثری برای فرهنگسازی یا تشویق به مصرف بهینه نکرده و همواره مسئولیت را بر دوش مصرفکنندگان یا صنایعی، چون ماینینگ انداخته است.
فعالان این صنعت خواهان اجرای مصوبات قانونی برای استفاده از گازهای فلر، بهرهمندی از گواهی صرفهجویی انرژی در بورس، و ایجاد فرصتهای برابر سرمایهگذاری هستند. آنها تاکید دارند که ماینینگ میتواند به راهحلی برای بحران انرژی تبدیل شود، بهشرطی که بهجای سرکوب، با سیاستهای مدبرانه و تعاملمحور مواجه شود.
مسئله اصلی برق کشور، نه ماینینگ، بلکه ساختار فرسوده، بدهیهای مزمن، ضعف مدیریت و بیتوجهی به ظرفیتهای داخلی است. تخریب این صنعت نهتنها بحران را حل نمیکند، بلکه فرصتهای اقتصادی، اشتغال و سرمایهگذاری را نیز از بین میبرد. حالا زمان آن رسیده که تصمیمگیران با واقعبینی و اصلاح ساختار، به جای فرافکنی، به سراغ راهحلهای اصولی و قانونی بروند.
دیدگاهتان را بنویسید